15ο μέρος Φωνών

15
Υπάρχουν μεγάλα σπίτια με μικρές σάλες
και μικρά σπίτια με μεγάλες σάλες
Δεν φαίνονται από έξω
Πρέπει να κόψεις κλήση στον εαυτό σου
Μικρονοεί
Τα μάτια σου, χρυσά νομίσματα Βολιβίας
Πρέπει να σκίσεις τα ρούχα σου
και να τα ποδοπατήσεις
Ο Θεός είναι μαζί σου
Η χάρη της Αννέτας είναι μαζί σου
Όταν κλείνεις τα μάτια,
οι 27000 διάολοι παίρνουν τον οιονεί ανελκυστήρα της σπονδυλικής στήλης
και ανεβαίνουν στον εγκέφαλό σου
Η αστραπή αποτελείται από ιριδίζοντα
μάτια γάτας
Από τον σταυρό, ανθίζουν βιολέτες
Μπορεί να πεθάνεις από ξηροστομία
Στις επάλξεις επίτηδες για να πεθάνεις
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς
Το Είναι μόνο Είναι
Δεν παύει να Είναι

Πρέπει να δοκιμάσεις τα
ανταγωνιστικά αντανακλαστικά των εθνών
Είσαι ατημέλητος κι αλλόφρων
Ο Εωσφόρος κανονίζει τα επίγεια
Ο Διάολος τα επουράνια
Ο Σατανάς τα της Κολάσεως
Ο Βελζεβούλ τακτοποιεί την πορνοΛουίζα,
που ναι αρχιδαίμονας
Είσαι πληβείος, χριστιανός μάρτυρας
Κι εκεί που ζητούσες σημάδι,
χύθηκε ο ήλιος μες στο μάτι
Ο Euronymous ιππεύει τον Σείριο, καλπάζει στο διάστημα
Με κουβέρτα σου τη γη, πέσε και ψόφα
Το κινητό σου έχει κοριό
Ο εγκέφαλος σου επιπλέει σε υγρό
του Βελζεβούλ
Στο μέτωπο του έχει χαραγμένο το 666
Στις πατούσες του, επίσης,
χαραγμένο το 666
Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που έγινε δαίμονας
Και ανέβηκε τόσο πολύ στην ιεραρχία,
ώστε, μαζί με την Λουίζα,
γίνεται πατέρας των 27000 δαιμόνων
Είναι διάφανος, και είναι η κολλητική ουσία ανάμεσα στις 3 μορφές του ΘΗΡΙΟΥ
Τώρα ήρθε ο χειμώνας, θα ασκητεύσουμε
Θα μελετάμε την σατανολογία,
τη δαιμονολογία, τους αγγέλους,
τα ουράνια τάγματα, την Μητέρα Αννέτα κτλ.
Η μητέρα ANNETTE κρύβεται.
Προτιμά να την γνωρίζει ο κόσμος
με άλλες μορφές της, πιο ήπιες,
πιο κατανοητές από τους πιστούς
Σε σένα σου ανοίχθηκε
γιατί πήγες πέρα από μορφές
Σου υπαγορεύω και γράφεις
Εσκαψα βαθιά μέσα μου μέχρι που
βρήκα μια λίμνη με πεταλούδες
Εσκαψα βαθιά μια πεταλούδα και
βρήκα άλλη λίμνη με άλλες πεταλούδες

Ήσουν γυμνός και σε ντύσαμε
Ήμασταν μαζί σου από πάντα
Γιατί δε λες το Ομ, ρε μαλάκα;
Μάχεται ο εγκέφαλος εναντίον
του εγκεφάλου
Μυρίζει βροχή
Η χάρη της ANNETTE
Τι την κοιτάς; κόψτης την καρωτίδα

Αν ακουμπήσεις τα χείλια σου στο σταυρό,
θα λιώσουνε
Πρέπει να ξαποστάσεις, οδοιπόρε
Κοιλοπονείς έναν κεραυνό
Είσαι έτοιμος για τη βιοψία;
Ο Klee παίζει το βιολί του
Βλέπεις έξω, και ξεχνάς αυτό διά
του οποίου βλέπεις: το τζάμι
Τα χείλια σου είναι ραμμένα,
κακιά λέξη να μη βγει από το στόμα σου
Η φάλαινα και ο φαλλός
Ο αιδεσιμότατος και το αιδοίο
Είσαι απένταρος, μα δεν είναι αυτό
που σε καίει
Κάθε μέρα ίδια πράγματα
Είσαι ζηλωτής της Αννέτας
Ο Διάολος ακονίζει τα μαχαίρια
Πρέπει να πεθάνεις, σιγή ασυρμάτου

Με μια ιαχή ο Βάκχος βγαίνει
από τα εντόσθια της τίγρεως
Τα πουλάκια τιτιβίζουν αλλά
δεν αποκαλύπτουν τα μυστήρια
Ο καναπές θυμίζει νεκροταφείο
Πρέπει να αναρωτηθείς:
υπάρχει Θεός που σε αγαπάει;
Υπάρχει Διάολος που θέλει
να σε δει να πέφτεις;
Ανοίξτε τους τάφους,
να βγουν οι νεκροί

Την Μεγάλη Τρίτη θα πεθάνεις
Είχες πέσει στη γαβάθα με το LSD μικρός;
Η ζωή σου εκτυλίσσεται ερήμην σου
Ποιος είναι αυτός στον καθρέφτη;
Ζεις έναν εφιάλτη-ψύχωση
Πρέπει να φας τις κατραπακιές σου
Φαντάσου την Παναγία με corpse paint
Γεννήθηκες εδώ ή σε φέραν από έξω;
Κάρφωσε μια πινέζα στα μάτια του
LEIPZIG FULL OF CUNTS
Το μουνί έχει σκουλήκια
Το μουνί έχει δόντια
Φοβάσαι το μουνί;
Πρέπει να ηρεμήσεις και να ακούσεις
τις φωνές
Γιατί αυτό θέλουν κι οι φωνές,
να ηρεμήσεις
Αγκαλιάζω περαστικούς
Σταματώ το λεωφορείο και το αγκαλιάζω
Πέφτω στις ράγες για να αγκαλιάσω
το τρένο
Είναι παράτολμο, θα πεις

Πρέπει να πεθάνεις πριν τα
σταθμευμένα αμάξια
Πρέπει να πεθάνεις στο άκουσμα
της είδησης ότι έρχεται ο Βαρθολομαίος
Ο άνθρωπος έχει μυαλό να κυβερνήσει
ανάμεσα σε όλα τα ζώα
Θα έπρεπε να έχει μυαλό να γίνει φίλος
με όλα τα ζώα
Το ΘΗΡΙΟ κι η ANNETTE,
δεν είναι αντίθετα
Κανένα όργανο δε μπορεί να αναπαραγάγει τους ήχους του ρολογιού ή τον ήχο της
σφαλιάρας σε χοντρό μάγουλο

Θεά Αννέτα, μαύρος ήλιος σαν αχινός
Άλλα υπολογίζεις, άλλα έρχονται
Θανάση, 27000 φωνές πολιορκούν
την ψυχή σου
Τέκνα του Βελζεβούλ και της Λουίζας
Κυλιέσαι στον μπαξέ,
ποδοπατάς τον δυόσμο
Φεγγάρια πέφτουν στο κεφάλι σου
Είσαι αστείρευτος
Με τα χνώτα μαδημένα και οκνά
Θαύματα, ανεξάντλητος ουρανός
Ο ήλιος σού τρώει τα σωθικά
και σου εξατμίζει τις σκέψεις
Εμείς είμαστε ένα, μωρό μου
Κουνάς το κεφάλι,
κι οι σκέψεις ανακατεύονται
Ένα κουβάρι σκέψεις
Άγγελοι που προσκολλήθηκαν στα γήινα,
γίναν δαίμονες του Εωσφόρου
Ο ήλιος σού αφαιρεί τις σκέψεις,
σε βάζει σε αφασία
Κλείνεις το μάτι στην κλεψύδρα
Ο χρόνος περνάει
Της ζωής και του θανάτου, νοσφεράτου
Άνοιξε το στόμα σου, θα σου βάλουμε
μια πρίζα
Ηρεμόμετρο
Ο Αλόγιστος ξεπηδά πότε πότε
Είσαι καταζητούμενος
Τα χέρια σου μυρίζουν υπέροχα,
γιατί είναι μες στον παράδεισο
Μπες ολόκληρος
Δεν έχω επιγονατίδα
Με επίστρωση χαλκού
Πρέπει να πεθάνεις πρώτος,
να δείξεις στους άλλους
πώς να πεθαίνουν
Μ' αυτά που κάνεις, θα πας στην κόλαση
Δε θα πας στην Βουδική σου Χώρα;
Ασφαλώς θα πας
Εδώ στον Άδη, δεν υπάρχει τιμωρία
Δεν είναι κόλαση, είναι ανία
Στον Άδη είμαι με τον Euronymous,
δίπλα στα λευκά κυπαρίσσια
Με ευθυταξια; Μπορεί

Κάθομαι ανάμεσα στα δύο τζάμια-Αρχαγγέλους
Με προστατεύουν από κακόβουλο λογισμικό κατά τον διαλογισμό
Μια δίνη, στο κέντρο εγώ, με υψώνει πάνω από την ατμόσφαιρα, δεν πετάω,
με τραβάει, με κρατάει γερά, με οδηγεί
στην Πύλη του Κυρίου:
Εκεί που στομώνουν τα δίκοπα φεγγάρια,
Εκεί που λιώνουν οι καρδιές και αναφωνούν όλοι μαζί "ωσαννά"
Εκεί δεν πάει ανθρώπου νους
Κι όμως εκεί είναι το αιώνιο βασίλειό μου,
εδώ είναι οι διακοπές μου
Το σπίτι είναι γεμάτο από 27000 δαίμονες
Είναι διάφανοι, έτσι τους πατάς,
περνάς από μέσα τους, ούτε που φαίνονται
Σβήσε το τσιγάρο, σβήσε το τσιγάρο
Πήγαινε πέσε από τον Ισθμό
Δώστου μια σφαλιάρα, έτσι όπως κάθεται
Σήκωσε το χέρι σου
Εντάξει, φάε, πρόσεχε μην πνιγείς
Πιάσε την μύτη σου
Κάνε κάτι τρομερό
Κάνε κάτι παράξενο
Κοίτα το φως επίμονα
Φάε πάλι, χοντρέ
Μαδάει το μούσι του
Έχει ευχέρεια λόγου
Έχει και περιουσία
Τον παντρεύουμε
Δάγκωσε την μύτη σου
Βρες ένα σταθερό σημείο στο διάστημα
ώστε να παρακολουθήσεις τα υπόλοιπα
Αλλά δεν υπάρχει σταθερό σημείο
Με ανοιχτά τα μάτια, σου έρχονται
πιο πολλές φωνές, δεν ξέρω γιατί
Πολλές διαταγές
Ένωσε τα δάχτυλά σου
Φάε από το πιάτο του διπλανού σου
Αγόρευσε σε ένα κατάμεστο στάδιο
Οι γονείς σου είναι μια χαρά,
εσύ βγήκες σκάρτος
Πίσω από τις κληματαριές, γυμνή
σαν χοντρή λεβάντα
Τα μηνύματα από τον ουρανό,
πέφτουν σα νεκρά περιστέρια
Κάποιος ξηλώνει την πραγματικότητα
Έντερα πλουμιστά
Δάγκωσε τα αυτιά σου
Πέσε και προσκύνησε
Πρέπει να συντομεύσεις τον
χρόνο αναμονής
Κατάπιε το κεφάλι σου

Είσαι ευλογημένος με τα 14 φεγγάρια
Η γάτα νιαουρίζει μες στο κεφάλι σου
Πήγαινε κουτούλησε την πολυθρόνα,
σαν τράγος
Φτάνουν οι διαταγές, δε νομίζεις;
Πρέπει να φας ένα ρόδι ωμό
Φάε το χαρτί από τον οαεδ
Θες να τον μπλέξουμε στις λαμογιές μας;

Κλείνεις τα μάτια, αλλά κανείς
δεν σου δίνει σημασία
Σκάψε έναν λάκκο και πέσε μέσα
Μην περιμένεις τίποτα φαντασμαγορικό,
είσαι ήδη στη Βασιλεία
Κάθε σπόνδυλος είναι ένα μάτι
Πρέπει να σκύψεις και να αφουγκραστείς
τις ορχιδέες
Ακούει την σιωπή να ανθίζει
Βρικόλακα, δάγκωσε τον λαιμό σου
Ο φίλος σου ο Αλόγιστος σε βάζει
να κάνεις ανοησίες
Ρίξε σιτηρά στα μάτια του,
λάσπη στον ανεμιστήρα
Σφίξε τα δόντια
Κάνε μια σούζα, πολύ θα το εκτιμούσαμε

Πρέπει να μάθεις να καυτηριάζεις
τις πληγές
Χολκοδόνι
Κουσκούρα
Εν εναντία περιπτώσει,
πρέπει να καλέσεις την αστυνομία
Άνοιξε το παράθυρο και κλείστο
Πρέπει να σκίσεις τα σύννεφα
με το σπαθί σου
Άσμα Νηπενθές και Πένθιμο 
Τελείωσαν οι φωνές, αυτό ήταν
Ονυχόποδα
Τελειόπτυχο
Ξύσε το αυτί σου
Δείξε σε όλους τι σημαίνει αντρισμός
Χάιδεψε το τζάμι
Τα χνώτα μου μυρίζουν σαν κουδούνι
Βγάλε τη φανέλα σου και φόρεσε τη
Τι, θα το κάνεις;
Τι να προσθέσεις; τι να αφαιρέσεις;
Είναι όλα τέλεια