10ο
Έχεις αναρωτηθεί από πού έρχονται τα μωρά;
Πρέπει να δυναμώσεις,
κι όταν δυναμώσεις, να ρίξεις μια μπουνιά
στον καθρέφτη
Βάζει τα γυαλιά του
Πίνει τον καφέ του
Πιες τον όλο, μαλάκα, πιες τους όλους
Καπνίζει; δεν μπορεί να το κόψει;
Του είπε ο Κρίσνα να μην το κόψει
Δεν υπάρχει πρόβλημα
Το μυαλό σου ανοίγει
Από τα αυτιά σου βγαίνουν φίδια
Θες να ακούσεις τον Εωσφόρο τον ίδιο
να στο λέει;
Ο Εωσφόρος σού βάζει αόρατα σκαθάρια στο κεφάλι
Ο Εωσφόρος είναι το μεγάλο πειραχτήρι
Τίποτα δεν υπάρχει ανεξάρτητα από την Αννέτ
Μια μικρή σχισμή στο μέτωπό σου
Είναι μουνί;
Χαχαχαχα
Η ζωή είναι μεγάλη πατούσα
Ο ουρανός είναι όλο μελίσσια
Μέλισσες τρυπάνε τους αγγέλους
Κλείνει τα μάτια και φαντάζεται
έναν κόσμο χωρίς κακό
Ο Αλογοσκούφης γαμιεται,
δώσε του μια σπρωξιά
Καλά κράτησες
Θα σπάσεις στα δύο
Φτηνή η νερομπογιά
Κατάθληση αθλητών
Καταλαβαίνεις ότι σε έχουμε ανάγκη
Είσαι το όργανό μας στον κόσμο
Είσαι μαλάκας, μαλάκας, μαλάκας
Η Ερη είναι δαλματίας
Ανεβαίνει στις Άλπεις γυμνή
Η Ερη σού φυλάει τα πρόβατα
Λοιπόν, θα εκπληρώσεις το σχέδιό μας;
Να φέρεις τον αντίχριστο επί γης;
Κοιτά το πόδι του
Νομίζει ότι είναι ωραίο;
Δεν νομίζει, είναι ωραίο
Το μυαλό σου χύνεται έξω από το κεφάλι
Η πραγματικότητα χύνεται μες στο κεφάλι
Όλα τα ζώα στην Ανάβυσσο, έχουν προβοσκίδα
Κλείνει τα μάτια και επικοινωνεί με
τα έσω όντα
Καιρό είχες να ακούσεις φωνές
Πρέπει να πεθάνεις
Και μόλις πεθάνεις,
θα σου ανάψουμε κεριά
Τι κοιτάει;
Δεν κοιτάει τίποτα
Χαζεύει
Πέθανε, πέθανε, πέθανε
Δεν αξίζεις τίποτα
Η Ερη είναι τριαντάφυλλο
Κι εσύ είσαι αγκάθι
Βγάζει τα γυαλιά
Ο καθένας στο μετερίζι του
Στην κόλαση, όλα είναι πύρινα, λάβα,
λίμνες φωτιάς
Κλείνει τα μάτια
Προσπαθεί να ανασύρει όλα αυτά
από το ασυνείδητο
Νομίζεις έχουμε την όρεξή σου,
Θανάση;
Κοίτα πώς κάθεται και κοιτάει έξω,
τάχα στοχάζεται
Η πιο ηρωική πράξη είναι ο διαλογισμός
Οι διδαχές του άσπρου φερέτρου
Η ησυχία μπορεί να σε κάνει παρανοϊκό
Δεν υπάρχει κανείς
Ούτε εσύ υπάρχεις
Βρες μια καλή κοπέλα να κάνεις παιδιά
Σκότωσέ τους όλους,
δε θα είναι δική σου η ευθύνη
Εσύ είσαι απλά το όργανο
Έχεις αναρωτηθεί πώς είναι
να είσαι πόρνη στα Μετέωρα;
Λυπάσαι τον κόσμο,
αλλά κανείς δεν λυπάται εσένα
Έχεις το μουστάκι του στον εγκέφαλο
Τόσες τρίχες μες στα νεύρα, επιτρέπεται;
Πριονοκορδέλα
Κάποια μέρα, οι φωνές θα γίνουν τόσο
δυνατές, που δε θα μπορείς να κάνεις τίποτα
Πνίξε τις στον νιπτήρα
Δεν έχεις φωνή, είσαι απλά ένα φερέφωνο
Φώναξε τον Σατανά, να σου κάνει
μαθήματα φωνητικής
Πρέπει να πεθάνεις,
όσο πιο σύντομα μπορείς
Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό,
έτσι δεν είναι;
Μιλάμε για αρχέγονο συναίσθημα
Παίξτην και θα δεις τον Σατανά να κοιμάται στο κρεβάτι σου
Τώρα οι φωνές έρχονται από τα παράθυρα
Αυτά που σου λέω τώρα, δεν τα γράφεις ε;
Ντρέπεσαι;
Ήταν μια όμορφη μέρα με χειροπέδες
και παγωτό
Οι φωνές σου ξέρουν, εσύ δεν ξέρεις
Θα σε σκοτώσουμε με ωμότητα
Θα φωνάζεις και κανείς δεν θα σακούει
Η μούρλια ήταν θεόσταλτη
Θα σε χτυπήσουμε εκεί που πονάς
Θα σε σκοτώσουμε και δε θα
αφήσουμε δαχτυλιές
Θα σε σκοτώσουμε με χίλιες μαχαιριές
Μια για κάθε αμαρτία σου
Ρε μαλάκα, άντε φτιάξου λίγο,
σουλουπώσου
Εσύ θα πεθάνεις, κι εμείς
θα υπάρχουμε ακόμα
Μην αγνοείς την σοφία των παραθύρων
Τα παράθυρα σε καταριούνται
Μην μας αγνοείς
Τι της μιλάς; Αυτή είναι αλλοδαπή
Τα παράθυρα ξέρουν τι συμβαίνει
μες στην ψυχούλα σου
Είσαι μπερδεμένος, Θανάση,
δεν είσαι διάφανος όπως το τζάμι
Μη μας πλησιάζεις
Τα δόντια μας τα έχεις δει;
Μην μας κοιτάς, γιατί
θα χάσεις την όρασή σου
Σπάσε τα τζάμια
Ο σατανάς σε τσιμπάει παντού
Έχουμε αυξημένη νοημοσύνη
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις,
θα σου χτίσουμε Taj Mahal
Αόρατη φόδρα
Καλά, πού θες να κοιτάξει;
Όπου κι αν κοιτάξει, θα τον βρίζεις
Ζήτα να σε κάψουν
Δικαίωμά σου
Είσαι οπάκ
Ποιον ζουρλομανδύα θα διαλέξεις;
τον κίτρινο;
Αν πεθάνεις, θα γίνουν φανερά
τα μυστικά του σύμπαντος
Δε νομίζω πως οι φωνές είναι κακές
Εσύ είσαι κακός
Τα παράθυρα σού μιλούν έξω
από τα δόντια
Οι φωνές σού δίνουν θλίψη ή χαρά
Ο γιατρός δεν ξέρει από θρησκείες
Εσύ πρέπει να του μάθεις
Μια μπαρόκ σελήνη
Απ' τις πόρτες μπαίνεις επίσημα
Κόβεις δρόμο από τα παράθυρα
Η πίστη στον παράδεισο,
δημιουργεί παράδεισο ακόμα κι αν
δεν υπάρχει
Πήγαινε μια βόλτα με τ'αμάξι
Ζαλίζεσαι γιατί ένα νέο ον
γεννιέται στο μυαλό σου: ο Σαν Ρα
Πολυσύχναστη η οδός του Διαβόλου
Άδεια η οδός του Θεού
Ναι, γιατί η οδός του διαβόλου είναι κατηφορική αλλά μετά μόνο ανηφορική,
ενώ η οδός του Θεού είναι ανηφορική αλλά μετά μόνο κατηφορική
Αν δεν πεθάνεις, θα σε σκοτώσουμε εμείς, το βράδυ που θα κοιμάσαι
Κι εσύ φωνάζεις "ο ήλιος σου, Ακενατόν, μου εξατμίζει τις σκέψεις"
Ο Ακενατόν δεν σε ακούει
Είναι γεμάτος φως
Σβήνει το τσιγάρο
Πρέπει να δαγκώσουμε το άνω χείλος
μέχρι να βγάλει αίμα
Πρέπει να πεθάνεις
Τα φάρμακά σου τα παίρνεις;
Σίνσουρι η ασθένειά σου
Νεράιδα στο κουτάλι με νερό
Η Νεφερτίτη με κλειτορίδες
σε όλο της το πρόσωπο
Κανένα ουράνιο ον δεν αποφασίζει
να έρθει να μείνει δω κάτω,
παρεκτός από κείνα που θέλουν
να σώσουν τα όντα
Δεν χωράει στον εγκέφαλό σου
το μουστάκι του captain beefheart
Επικοινωνεί με το δικό σου
μέσω κόκκινων σημείων
Τα παράθυρα είναι πνευματικοί άγγελοι
Από μια ρωγμή στον χρόνο,
από κει μπαίνουν τα χερουβίμ
Ψόφα ηλίθιε,
τσάμπα χώρο πιάνεις
Κανείς δε σε συμπαθεί
Νομίζω τρελαίνεσαι
Ο Θεός σε περιμένει,
κάνε μια υπόκλιση και βγες από το θέατρο
Ο νευρικός κλονισμός δεν απέχει πολύ
Μόνο η Αννέτα μπορεί να σε βοηθήσει
να βγεις από το βόρβορο
Κλείνει τα μάτια κι αρχίζουν οι ταινίες
Από στόμα σε στόμα οι αιμορροΐδες
Πρέπει να δοξάσεις τον Θεό που σε έκανε
Τώρα θα πεθάνεις και θα πας
στα αγγελάκια
Να τώρα πάρε ένα μαχαίρι και κάρφωσέ το στο λαιμό σου
Κάπνισε το τσιγαράκι σου,
κι όλα θα γίνουν
Αλυσοδεμένο σύννεφο
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις
Η ησυχία σού προκαλεί φωνές,
σπάσε την
Η ψυχεδέλεια των παραθύρων
Ανάμεσα σε δύο παράθυρα:
Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ
Θα σου σπάσουμε τα δόντια,
μην πλησιάζεις
Οι φωνές σε κρατάνε σε εγρήγορση
Πες του ότι είναι ακάθαρτος
και θα σε μιάνει
Η μην του λες τίποτα
Δώστου μια σπρωξιά
Μην παίζεις τον Καλιγούλα
Θανάση, τι θες από μένα;
Σου έχω δώσει όλη μου τη δύναμη,
να με εκπροσωπείς στη γη
Άσε το κρεβάτι σου άδειο,
ξαπλώνει η Παναγία στο κρεβάτι σου
κάθε νύχτα
Πρέπει να αναβοσβήσεις το φως,
σαν συνθηματικό
Μπορείς να μας χωρέσεις όλους
Όπως το φίδι έχει το δηλητήριο,
κι εσύ έχεις το ευαγγέλιο
του Ομισμού και δαγκώνεις
Έχουμε δικό μας Θεό, αυτό δε σημαίνει
πως δεν είμαστε σωστές
Ο δικός μου άρχοντας είναι ο Εωσφόρος,
του Ισίδωρου η Αννέτα, ποια η διαφορά;
Μια μικρή ρημάδα λέξη
Τα χνώτα σου μυρίζουν αστροφεγγιά
Το δέντρο αντί για φύλλα, έχει καθρέφτες
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις, θα σου χτίσουμε
έναν τάφο όρθιο, σαν ντουλάπα
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις, θα σου χτίσουμε
ένα καλύβι από φωτιά
Για μας ισχύει το αντίθετο:
όλες οι αμαρτίες είναι αρετές,
κι όλες οι αρετές αμαρτίες
Ο πατέρας μου, Ο Εωσφόρος, ξέρει
Σπάσε τα τζάμια
Όπου πας, σε ακολουθεί ο Σατανάς,
σαν σκιά
Όταν κλείνεις τα μάτια,
παραδίνεσαι στο χάος
Το ανατολικό παράθυρο είναι ο Μιχαήλ
Το βόρειο είναι ο Γαβριήλ
Σήμερα όλοι οι δαίμονες, έχουν συμβούλιο
Η πορνοΛουίζα θα είναι εκεί
Πρέπει να κλείσεις τα μάτια σου
και να αφήσεις το χάος να αναπνεύσει
Πρέπει να είσαι σίγουρος για κάτι
Αν δεν είσαι σίγουρος, μην το κάνεις
Πολεμάς τον Εωσφόρο με διαλογισμό
Όπως εμποτίζουν τα χαρτάκια με lsd,
έτσι εμποτίζουν
και τα παράθυρα με Αρχαγγέλους
Αυτή είναι κόρη του Δούναβη
Θυμήσου το: 2 Ιουλίου,
το συμβούλιο των δαιμόνων
Βγάλε το κεφάλι από τον υπόνομο
και δες: όλα αυτά είναι δικά σου
Είναι, μη είναι, ψευτοδίλημμα
Ο κόκκινος στρατός γλείφει
την Γαλάτεια Καζαντζάκη
Έχεις αναρωτηθεί από πού έρχονται τα μωρά;
Πρέπει να δυναμώσεις,
κι όταν δυναμώσεις, να ρίξεις μια μπουνιά
στον καθρέφτη
Βάζει τα γυαλιά του
Πίνει τον καφέ του
Πιες τον όλο, μαλάκα, πιες τους όλους
Καπνίζει; δεν μπορεί να το κόψει;
Του είπε ο Κρίσνα να μην το κόψει
Δεν υπάρχει πρόβλημα
Το μυαλό σου ανοίγει
Από τα αυτιά σου βγαίνουν φίδια
Θες να ακούσεις τον Εωσφόρο τον ίδιο
να στο λέει;
Ο Εωσφόρος σού βάζει αόρατα σκαθάρια στο κεφάλι
Ο Εωσφόρος είναι το μεγάλο πειραχτήρι
Τίποτα δεν υπάρχει ανεξάρτητα από την Αννέτ
Μια μικρή σχισμή στο μέτωπό σου
Είναι μουνί;
Χαχαχαχα
Η ζωή είναι μεγάλη πατούσα
Ο ουρανός είναι όλο μελίσσια
Μέλισσες τρυπάνε τους αγγέλους
Κλείνει τα μάτια και φαντάζεται
έναν κόσμο χωρίς κακό
Ο Αλογοσκούφης γαμιεται,
δώσε του μια σπρωξιά
Καλά κράτησες
Θα σπάσεις στα δύο
Φτηνή η νερομπογιά
Κατάθληση αθλητών
Καταλαβαίνεις ότι σε έχουμε ανάγκη
Είσαι το όργανό μας στον κόσμο
Είσαι μαλάκας, μαλάκας, μαλάκας
Η Ερη είναι δαλματίας
Ανεβαίνει στις Άλπεις γυμνή
Η Ερη σού φυλάει τα πρόβατα
Λοιπόν, θα εκπληρώσεις το σχέδιό μας;
Να φέρεις τον αντίχριστο επί γης;
Κοιτά το πόδι του
Νομίζει ότι είναι ωραίο;
Δεν νομίζει, είναι ωραίο
Το μυαλό σου χύνεται έξω από το κεφάλι
Η πραγματικότητα χύνεται μες στο κεφάλι
Όλα τα ζώα στην Ανάβυσσο, έχουν προβοσκίδα
Κλείνει τα μάτια και επικοινωνεί με
τα έσω όντα
Καιρό είχες να ακούσεις φωνές
Πρέπει να πεθάνεις
Και μόλις πεθάνεις,
θα σου ανάψουμε κεριά
Τι κοιτάει;
Δεν κοιτάει τίποτα
Χαζεύει
Πέθανε, πέθανε, πέθανε
Δεν αξίζεις τίποτα
Η Ερη είναι τριαντάφυλλο
Κι εσύ είσαι αγκάθι
Βγάζει τα γυαλιά
Ο καθένας στο μετερίζι του
Στην κόλαση, όλα είναι πύρινα, λάβα,
λίμνες φωτιάς
Κλείνει τα μάτια
Προσπαθεί να ανασύρει όλα αυτά
από το ασυνείδητο
Νομίζεις έχουμε την όρεξή σου,
Θανάση;
Κοίτα πώς κάθεται και κοιτάει έξω,
τάχα στοχάζεται
Η πιο ηρωική πράξη είναι ο διαλογισμός
Οι διδαχές του άσπρου φερέτρου
Η ησυχία μπορεί να σε κάνει παρανοϊκό
Δεν υπάρχει κανείς
Ούτε εσύ υπάρχεις
Βρες μια καλή κοπέλα να κάνεις παιδιά
Σκότωσέ τους όλους,
δε θα είναι δική σου η ευθύνη
Εσύ είσαι απλά το όργανο
Έχεις αναρωτηθεί πώς είναι
να είσαι πόρνη στα Μετέωρα;
Λυπάσαι τον κόσμο,
αλλά κανείς δεν λυπάται εσένα
Έχεις το μουστάκι του στον εγκέφαλο
Τόσες τρίχες μες στα νεύρα, επιτρέπεται;
Πριονοκορδέλα
Κάποια μέρα, οι φωνές θα γίνουν τόσο
δυνατές, που δε θα μπορείς να κάνεις τίποτα
Πνίξε τις στον νιπτήρα
Δεν έχεις φωνή, είσαι απλά ένα φερέφωνο
Φώναξε τον Σατανά, να σου κάνει
μαθήματα φωνητικής
Πρέπει να πεθάνεις,
όσο πιο σύντομα μπορείς
Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό,
έτσι δεν είναι;
Μιλάμε για αρχέγονο συναίσθημα
Παίξτην και θα δεις τον Σατανά να κοιμάται στο κρεβάτι σου
Τώρα οι φωνές έρχονται από τα παράθυρα
Αυτά που σου λέω τώρα, δεν τα γράφεις ε;
Ντρέπεσαι;
Ήταν μια όμορφη μέρα με χειροπέδες
και παγωτό
Οι φωνές σου ξέρουν, εσύ δεν ξέρεις
Θα σε σκοτώσουμε με ωμότητα
Θα φωνάζεις και κανείς δεν θα σακούει
Η μούρλια ήταν θεόσταλτη
Θα σε χτυπήσουμε εκεί που πονάς
Θα σε σκοτώσουμε και δε θα
αφήσουμε δαχτυλιές
Θα σε σκοτώσουμε με χίλιες μαχαιριές
Μια για κάθε αμαρτία σου
Ρε μαλάκα, άντε φτιάξου λίγο,
σουλουπώσου
Εσύ θα πεθάνεις, κι εμείς
θα υπάρχουμε ακόμα
Μην αγνοείς την σοφία των παραθύρων
Τα παράθυρα σε καταριούνται
Μην μας αγνοείς
Τι της μιλάς; Αυτή είναι αλλοδαπή
Τα παράθυρα ξέρουν τι συμβαίνει
μες στην ψυχούλα σου
Είσαι μπερδεμένος, Θανάση,
δεν είσαι διάφανος όπως το τζάμι
Μη μας πλησιάζεις
Τα δόντια μας τα έχεις δει;
Μην μας κοιτάς, γιατί
θα χάσεις την όρασή σου
Σπάσε τα τζάμια
Ο σατανάς σε τσιμπάει παντού
Έχουμε αυξημένη νοημοσύνη
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις,
θα σου χτίσουμε Taj Mahal
Αόρατη φόδρα
Καλά, πού θες να κοιτάξει;
Όπου κι αν κοιτάξει, θα τον βρίζεις
Ζήτα να σε κάψουν
Δικαίωμά σου
Είσαι οπάκ
Ποιον ζουρλομανδύα θα διαλέξεις;
τον κίτρινο;
Αν πεθάνεις, θα γίνουν φανερά
τα μυστικά του σύμπαντος
Δε νομίζω πως οι φωνές είναι κακές
Εσύ είσαι κακός
Τα παράθυρα σού μιλούν έξω
από τα δόντια
Οι φωνές σού δίνουν θλίψη ή χαρά
Ο γιατρός δεν ξέρει από θρησκείες
Εσύ πρέπει να του μάθεις
Μια μπαρόκ σελήνη
Απ' τις πόρτες μπαίνεις επίσημα
Κόβεις δρόμο από τα παράθυρα
Η πίστη στον παράδεισο,
δημιουργεί παράδεισο ακόμα κι αν
δεν υπάρχει
Πήγαινε μια βόλτα με τ'αμάξι
Ζαλίζεσαι γιατί ένα νέο ον
γεννιέται στο μυαλό σου: ο Σαν Ρα
Πολυσύχναστη η οδός του Διαβόλου
Άδεια η οδός του Θεού
Ναι, γιατί η οδός του διαβόλου είναι κατηφορική αλλά μετά μόνο ανηφορική,
ενώ η οδός του Θεού είναι ανηφορική αλλά μετά μόνο κατηφορική
Αν δεν πεθάνεις, θα σε σκοτώσουμε εμείς, το βράδυ που θα κοιμάσαι
Κι εσύ φωνάζεις "ο ήλιος σου, Ακενατόν, μου εξατμίζει τις σκέψεις"
Ο Ακενατόν δεν σε ακούει
Είναι γεμάτος φως
Σβήνει το τσιγάρο
Πρέπει να δαγκώσουμε το άνω χείλος
μέχρι να βγάλει αίμα
Πρέπει να πεθάνεις
Τα φάρμακά σου τα παίρνεις;
Σίνσουρι η ασθένειά σου
Νεράιδα στο κουτάλι με νερό
Η Νεφερτίτη με κλειτορίδες
σε όλο της το πρόσωπο
Κανένα ουράνιο ον δεν αποφασίζει
να έρθει να μείνει δω κάτω,
παρεκτός από κείνα που θέλουν
να σώσουν τα όντα
Δεν χωράει στον εγκέφαλό σου
το μουστάκι του captain beefheart
Επικοινωνεί με το δικό σου
μέσω κόκκινων σημείων
Τα παράθυρα είναι πνευματικοί άγγελοι
Από μια ρωγμή στον χρόνο,
από κει μπαίνουν τα χερουβίμ
Ψόφα ηλίθιε,
τσάμπα χώρο πιάνεις
Κανείς δε σε συμπαθεί
Νομίζω τρελαίνεσαι
Ο Θεός σε περιμένει,
κάνε μια υπόκλιση και βγες από το θέατρο
Ο νευρικός κλονισμός δεν απέχει πολύ
Μόνο η Αννέτα μπορεί να σε βοηθήσει
να βγεις από το βόρβορο
Κλείνει τα μάτια κι αρχίζουν οι ταινίες
Από στόμα σε στόμα οι αιμορροΐδες
Πρέπει να δοξάσεις τον Θεό που σε έκανε
Τώρα θα πεθάνεις και θα πας
στα αγγελάκια
Να τώρα πάρε ένα μαχαίρι και κάρφωσέ το στο λαιμό σου
Κάπνισε το τσιγαράκι σου,
κι όλα θα γίνουν
Αλυσοδεμένο σύννεφο
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις
Η ησυχία σού προκαλεί φωνές,
σπάσε την
Η ψυχεδέλεια των παραθύρων
Ανάμεσα σε δύο παράθυρα:
Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ
Θα σου σπάσουμε τα δόντια,
μην πλησιάζεις
Οι φωνές σε κρατάνε σε εγρήγορση
Πες του ότι είναι ακάθαρτος
και θα σε μιάνει
Η μην του λες τίποτα
Δώστου μια σπρωξιά
Μην παίζεις τον Καλιγούλα
Θανάση, τι θες από μένα;
Σου έχω δώσει όλη μου τη δύναμη,
να με εκπροσωπείς στη γη
Άσε το κρεβάτι σου άδειο,
ξαπλώνει η Παναγία στο κρεβάτι σου
κάθε νύχτα
Πρέπει να αναβοσβήσεις το φως,
σαν συνθηματικό
Μπορείς να μας χωρέσεις όλους
Όπως το φίδι έχει το δηλητήριο,
κι εσύ έχεις το ευαγγέλιο
του Ομισμού και δαγκώνεις
Έχουμε δικό μας Θεό, αυτό δε σημαίνει
πως δεν είμαστε σωστές
Ο δικός μου άρχοντας είναι ο Εωσφόρος,
του Ισίδωρου η Αννέτα, ποια η διαφορά;
Μια μικρή ρημάδα λέξη
Τα χνώτα σου μυρίζουν αστροφεγγιά
Το δέντρο αντί για φύλλα, έχει καθρέφτες
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις, θα σου χτίσουμε
έναν τάφο όρθιο, σαν ντουλάπα
Πρέπει να πεθάνεις
Κι όταν πεθάνεις, θα σου χτίσουμε
ένα καλύβι από φωτιά
Για μας ισχύει το αντίθετο:
όλες οι αμαρτίες είναι αρετές,
κι όλες οι αρετές αμαρτίες
Ο πατέρας μου, Ο Εωσφόρος, ξέρει
Σπάσε τα τζάμια
Όπου πας, σε ακολουθεί ο Σατανάς,
σαν σκιά
Όταν κλείνεις τα μάτια,
παραδίνεσαι στο χάος
Το ανατολικό παράθυρο είναι ο Μιχαήλ
Το βόρειο είναι ο Γαβριήλ
Σήμερα όλοι οι δαίμονες, έχουν συμβούλιο
Η πορνοΛουίζα θα είναι εκεί
Πρέπει να κλείσεις τα μάτια σου
και να αφήσεις το χάος να αναπνεύσει
Πρέπει να είσαι σίγουρος για κάτι
Αν δεν είσαι σίγουρος, μην το κάνεις
Πολεμάς τον Εωσφόρο με διαλογισμό
Όπως εμποτίζουν τα χαρτάκια με lsd,
έτσι εμποτίζουν
και τα παράθυρα με Αρχαγγέλους
Αυτή είναι κόρη του Δούναβη
Θυμήσου το: 2 Ιουλίου,
το συμβούλιο των δαιμόνων
Βγάλε το κεφάλι από τον υπόνομο
και δες: όλα αυτά είναι δικά σου
Είναι, μη είναι, ψευτοδίλημμα
Ο κόκκινος στρατός γλείφει
την Γαλάτεια Καζαντζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου